Overvallen door noodweer

Hallo volgers

Vannacht is Ton wakker geworden van noodweer, die onweersbui duurde van half twee tot zes uur. Niet dat ik een klap heb gehoord hoor maar thuis slaap ik ook overal door heen.
Er was weer heel veel regen gevallen dus dan weten wij nu dat er veel modder op de weg ligt.
Wij wilden vandaag wat vroeger vertrekken omdat het een rit van 100 km was vandaag.
Nu het was ligt bewolkt maar de temperatuur was goed. Lekker zonder jas heuveltje op en af. Met hier en daar een modder stuk. Op een gegeven moment moeste we wel stoppen om de modder van onze fietsen te schrappen.
We hebben bij een dorpje gezien dat de brug, die de enige verbinding was, was weg geslagen door het water.
Ook zie je in de heuvels over al verzakkingen van het stromende water. Wat een ravage overal. Weilanden vol water of modder en hele binnen zeeën.
Rond een uur vonden we een winkel en brood salami wat te drinken en fruityoghurt gekocht. Er was een tafel met stoelen bij dus gelijk eten. We zitten net begint het te hozen. Niet normaal.
Lekker gegeten en daarna de regen jas aan en op weg. We moesten nog 39 km.
Het bleef regenen en de lucht werd steeds grauwer er kwam ook onweer bij. Maar nergens te schuilen. Het was een stuk van 20 km op en neer met geen boom of bushokje te zien. Het ging steeds harder en harder regenen maar ook met veel wind. Op een gegeven moment moesten we echt stoppen zoveel wind en er kwam nog hagelstenen zo groot als guldens bij ook.
De fietsen net naast de weg en we stonden er als verzopen katten bij. Wat deed dat zeer met alleen een regenjas om je te beschermen.
Eerst stopte er een auto in tegenover gestelde richting om het verkeer te waarschuwen dat wij daar stonden. Het zicht was niet meer dan 75 meter.
Opeens stopte er een bestelbus en die zij dat we in moesten stappen. De fietsen werden er ingeschoven en ik voorin Ton achterin.
Wat waren wij blij met deze jongens .
Na dat we boven op de heuvel kwamen moesten we schielijk remmen, een hele rij auto voor ons. Wat bleek onderaan de heuvel was een snel stromende rivier ontstaan van zeker honderd meter over de weg. Nog nooit zoiets gezien. Als we al verder hadden kunnen fietsen hadden we hier niet door gekund. Zo diep heb ik een plas nog niet gezien.
De bui draaide wel iets van ons weg, richting Moldavië maar volgde ons nog een hele tijd.
Dit gebeurde op heel veel plaatsen onderweg.
De auto ging ook naar Galati en wij wilden daar ook heen.
Ze wilden er ook niets voor aannemen maar wat waren wij hun dankbaar.
Nu zitten we in een hotel aan de Donau in Galati. Pak ik mijn telefoon staat er een melding van weer on line op dat er noodweer op komst was nu dat hebben we gemerkt maar wel leuk dat ze het in de gaten houden.

Maar ach we zijn gedoucht en weer Schoon en kunnen er weer om lachen. Erger als vanmiddag kan het niet worden( hopen wij)

Tot morgen
Ton en Els